Anton kwam in Santpoort omdat zijn gevoel te diep ging (krankzinnigheid, het gevoel dat stuurloos is geworden en geen grens meer kent) en zijn verstand te hoog (waanzin, idee?n die stuurloos zijn geworden en geen grens meer kennen). Dat laatste noemde hij scientistic. Soms had hij dat, dan werden zijn ogen heel lichtblauw, je kon het aan hem zien. Hij ging dan eindeloos lopen, ontelbare rondjes om de trap, en toen we het grote dak hadden, de hele dag van voor naar achter en weer terug. Het lukte altijd wel om het in die dag, of halve dag, weer op te lossen.
Het te grote gevoel gebeurde ?s nachts, en voor zover ik weet bijna iedere nacht. Iedereen kent dat wel als nachtmerries. Hij zat daar dan in zonder dat hij sliep. Ineens bv een alles-overheersende angst dat er brand zou komen.
Dan werden de dag daarop alle overgebleven ramen dichtgetimmerd (daar konden ze molotov coctails naar binnen gooien), of alle kaarsen het huis uit, of alle gas-kooktoestellen idem en er werden electrische kookplaten gekocht.
Hij kon alleen nog leven als hij die hogere waarden leefde. Zoals universele liefde voor het ‘wezen’, of de man niet als mens maar als “de Man”, als held, de vrouw als de bescherming of de schoonheid of de oermoeder. Het menselijke gevoel en verstand, dat ging niet meer. Dan kwam hij in de waanzin of in de krankzinnigheid.
Voor hem was dat contact met het ‘hogere’ een absolute noodzaak, maar ook voor ieder ‘normaal’ mens is het heel erg belangrijk. Ook al worden ze niet gek. Die waarden geven de zin aan je leven.
"Krankzinnig zijn is de wereld verlaten. Het eerste dat terug komt, is een houten schip. Van 1948-1951 had ik de IJmuiden 348. Gekocht voor 100 gulden, omdat hij niet meer heel was, van de vletterlui in IJmuiden. Mijn vrijheid was een realiteit. Ik sliep op de bodem."
Als je
door de persoonlijkheid die als weerbaarheid is opgebouwd heendringt, kom je bij het wezen der vrouw en haar uniek zijn. Uniek is de manier waarop het eigene op de erfelijke belasting heeft gereageerd en nog reageert.
Op dit niveau wordt het verbond gesloten in betrouwbaarheid op de ander en dat is geluk.
Sex is de erfelijke belasting activeren en onnodige reacties oproepen.
Geluk is trouw tot na de dood en daarna
Anton Heyboer
Achterkant van bovenstaand briefje: "lief - ik ben bij Henk". Om ons te laten weten dat hij op het dak was, waar Henk, sterkste man van Landsmeer, bezig was met het verder bouwen van het huis. Met een tekening van Henk en het uitzicht op de bootjes.