In Maart 1974 kwam Marike, het derde meisje. Zij was fotomodel en mannequin.

Dan in Maart 1975 Joke, buschauffeuse. Zij had het boek van Henk van der Meyden gelezen en stond op een dag voor de deur.

Leven met meer vrouwen ging niet zomaar vanzelf. Marike en Joke hebben eerst twee jaar op schepen gewoond. De Beto was een "steilsteven". Marike doopte haar schip Helena. Joke noemde haar schip, een klipperaak, Maria.

1976 Domitilla. Zij is maar eenmaal in Den Ilp geweest. Omdat zij nooit antwoord gaf op Anton's brieven, maakte hij inplaats daarvan schilderijen.

1977 De oplossing voor bezit. Oprichting VOF-Heyboer M.L. In 1981 werd de vennootschap tot Malomajo: Maria, Lotti, Marike en Joke.

1978 Herbeleven van het systeem. Anton maakt een periode door van herbeleven van de weg die hij gegaan is.

In 1982 kwam Petra op bezoek. In 1987 zou ze haar galerie in Laren verkopen en bij ons aan de overkant een nieuwe galerie beginnen.

In 1983 koopt Anton een grote partij Hahnemuhle papier. Het is beter geschikt om etsen op te drukken dan het van Gelder papier, dat eigenlijk voor documenten is.

De Krause pers, waar we op drukten, bleek te smal voor dit papier, dus vouwden we de vellen.