Anton Heyboer®
Leven als kunst
kunst als leven
In 1984 besluit Anton, om de kunsthandel te verlaten. Hij wordt teveel tegen-gehouden als artiest. Zijn missie is, om rijkdom van geest uit te dragen, maar zijn kunst wordt gezien als geldbelegging.
Galerie en kopers zien liever niet meer dan 3 afdrukken van een ets, want dat verhoogt de waarde. Anton maakt juist etsen om meer mensen te kunnen bereiken.
In Februari 1984 legden wij kleden op de oprit voor ons huis. Daar werden etsen op gelegd, die door stenen op de hoeken vastgehouden werden, zodat ze niet zouden wegwaaien. De verkoop liep erg goed.
1985 Het wagenpark - tractoren en andere werk-voertuigen tot een dragline toe.
1985 Ton begint het erf steeds meer te overdekken. Overal naast en tussen de bestaande gebouwen ontstaan bouwsels van palen, planken, plywood en plastic.
De nieuwe constructies worden aangekleed met Perzische tapijten.
Ton koopt bijna de hele voorraad kasten, tafels en wat al niet van een meubelhandelaar. Het zijn vooral meidenkasten en dergelijke. We schilderen ze wit, want al dat bruin leeft niet prettig. Maria voorziet ze van kleur.
1987 Petra koopt Den Ilp 63 en vestigt er haar galerie.
In 2002 maakt Anton een grote serie collages over Sinaida, de vrouw die hem in Berlijn hielp te ontsnappen.
