Anton Heyboer®
Leven als kunst
kunst als leven
Vinkeveners
In Anton's leven, en daardoor ook in zijn werk, speelde Vinkeveen een belangrijke rol.
Wanneer het Anton is gelukt in 1944 om uit Berlijn terug te komen naar Nederland moet hij onderduiken. Hij heeft een verlofpas voor twee weken, maar gaat natuurlijk niet meer terug. Onder de vloer is een kleine ruimte waarin hij bij een razzia weg kan kruipen, maar hij moet ook oppassen dat buren en anderen hem niet zien.
Soms gaat hij naar een vriend in Vinkeveen. In zijn roeibootje kan hij ongezien tussen het riet liggen, en zo beleeft hij toch wat buitenlucht en licht.
De sfeer van het donkere water en het riet waar het licht doorheen schijnt blijft hem altijd bij als een veilige wereld, ver van de wereld van de mensen, die elkaar het leven onmogelijk maken.
In 1950, als de verschrikkingen van de oorlog zijn geest steeds meer overheersen, zoekt hij naar een manier om hier het hoofd aan te bieden. Teveel gevoel, maar niet genoeg structuur die het overleven mogelijk maakt, zowel in zijn ziel als in de wereld.
In een van de vele inhammen verstopte Anton zich in 1944 tussen het riet.
Onvindbaar.
Hij tekent het riet, en roept het uiterste aan passie
op. Hij houdt zijn adem in en werkt als een bezetene
tot hij moet ademhalen.
Dan moet het werkstuk
klaar zijn. Hij raakt het alleen nog aan met een
gummetje om het wit en zwart te verbinden.
Zo dwingt hij zichzelf om af te dalen in de diepte van
zijn ziel - en hij roept hiermee de doorbraak op van
de geestesziekte, die uiteindelijk ook zijn redding zal
worden.
In de inrichting vindt hij het begin van de structuur
die hem zal genezen, en die uiteindelijk het “Systeem
van Anton Heyboer” zal worden, de basis van zijn
leven en zijn kunst.
Vele jaren later, als hij meer innerlijk evenwicht heeft gevonden, komt het riet van Vinkeveen weer terug in Anton's werk.
Hij maakt vele schilderijen, allemaal dezelfde maat, maar in verschillende kleuren. Het donkere water, het riet, de hemelkoepel daarboven, en het licht dat door het riet schijnt.
Hij houdt niet zijn adem in, zoals vroeger, maar werkt in een trance - de schilderijen moeten ontstaan zonder dat zijn bewustzijn tussenbeide komt. Een maandenlange meditatie.